دانشجویان ایران - چه فعالیت آنان را در قالب جنبش دانشجویی ببینیم و چه به عنوان وارثان آرمان آزادی خواهی سه دانشجویی که با کشته شدنشان در روز 16 آذر 1332، شعار «دانشجو می میرد/ ذلت نمی پذیرد» را ابدی کردند - روز به روز با سیاسی تر شدن فضای کشور، نقش و جایگاه تاثیرگذار و جدی تری به خود می گیرند. سال تحصیلی گذشته برای فعالان دانشجویی سالی دشوار بود، اما این باعث نشد از تعداد فعالان دانشجویی کاسته شود بلکه حتی در نتیجه برخی سیاست های تحریک کننده وزارتخانه، بر تعداد آنها افزوده شد. این فضا با انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری به اوج خود رسید.
با اینکه هیچ مرجع رسمی تعداد دانشجویان دستگیر شده در این حوادث را اعلام نکرد اما از سوی «ناجا» تعداد دستگیرشدگان حدود 4500 نفر اعلام شد که با توجه به نقش و حضور قابل توجه دانشجویان در اعتراض های مدنی، می توان پیش بینی کرد درصد قابل توجهی از بازداشتی ها دانشجویان هستند
در چنین فضایی نگرانی جناحی از بازگشایی دانشگاه ها در مهرماه به شایعات وسیعی در سطح جامعه دامن زند؛ شایعاتی از قبیل اینکه دولت قصد دارد به بهانه شیوع آنفلوآنزای خوکی، دانشگاه ها را یک تا دو ترم تعطیل کند. اگرچه امروز که مصادف با اول مهر و سرآغاز بازگشایی دانشگاه هاست، مشخص شده این بحث شایعه ای بیش نیست.هم اکنون به ویژه دلیل انتصاب کامران دانشجو سخنگوی وزارت کشور در زمان انتخابات به عنوان وزیر جدید علوم این شائبه که قرار است از این مهرماه به بعد، فضای دانشگاه ها محدودتر باشد، تقویت شده است.هرچند وزیر علوم چنین شایعاتی را تکذیب می کند.کامران دانشجو از جمله افرادی است که در کنار صادق محصولی، محمود احمدی نژاد و چند تن دیگر توسط سوی بخشی از رای دهندگان و از جمله دانشجویان در معرض انتقاد انتخاباتی هستند.
یکی از این منتقدان، طاهرخانی نماینده زنجان در مجلس شورای اسلامی بود که با اشاره به ریاست کامران دانشجو بر ستاد انتخابات کشور به اعتراض های پس از انتخابات اشاره و تایید کرد:«ممکن است انتصاب او به عنوان وزیر وزارتخانه ای که با دانشجویان احتمالاً معترض سروکار دارد، خود مایه حساسیت و اعتراض دانشجویان شود. »
طاهرخانی یکی دیگر از چالش های دانشجو در جلسه رای اعتماد را «شائبه امنیتی شدن شیوه مدیریتی» او می داند. این نماینده مجلس گفت: «وزارت علوم، یک وزارتخانه علمی و پژوهشی و کلید ارتباط دولت با دانشگاه هاست. سیاسی شدن مدیریت این مجموعه،
ضربه جدی به فعالیتش می زند.
سعدالله نصیری که خود عضو هیات علمی دانشگاه زنجان است، می گوید: «برخورد با محیط علمی و استادان و دانشجویان، ظرافت مدیریتی خاصی را می طلبد که به نظرم در کامران دانشجو کمتر می توان سراغ گرفت.» نصیری در عین حال این نگرانی برخی از نمایندگان مجلس را مطرح می کند که با انتصاب کامران دانشجو به عنوان وزیر علوم، تصمیم های این وزارتخانه نه توسط خود او که از سوی کسانی بیرون از این وزارتخانه گرفته شود.
احمد توکلی هم درباره کامران دانشجو گفت: «وزیر پیشنهادی علوم رئیس ستاد انتخاباتی بود که آن ماجراهای تلخ را در پی داشت. وی از نظر معترضان که گرچه اقلیت اند اما جمع کثیری از مردم را تشکیل می دهند، متهم اصلی است. البته بنده این اتهام را ناوارد می دانم ولی احساس آنها امری واقعی است. به نظر می رسد اکثریت دانشگاهیان جزء این دسته اند. وزارت چنین فردی به واگرایی دانشگاه و دولت کمک می کند یا به همگرایی؟ آیا از نظر سیاسی و کارایی دولت به مصلحت است؟» البته نمایندگان حامی دولت در مجلس، پیشاپیش چنین تحلیل هایی را غیرواقع بینانه ارزیابی کردند.
به هرحال کامران دانشجو در حالی که می رفت تا به وسیله تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس رای اعتماد نیاورد با فعل و انفعالات نمایندگان از پل رای اعتماد به سلامت عبور کرد. اما هیچ معلوم نیست او که توانست از اکثریت مجلس رای اعتماد بیاورد از دانشجویانی که قرار است در سال های آینده درباره سیاست های او قضاوت کنند، رای اعتماد بیاورد یا نه
دانشجویان در انتظار قضاوت بر اساس عملکرد وزیر
با وجود اظهارنظرهای روسای مختلف دانشگاه ها از جمله فرهاد رهبر سی و یکمین رئیس دانشگاه تهران، علیرضا رهایی رئیس دانشگاه امیرکبیر و... مبنی بر اینکه «برای ماموریت ویژه به دانشگاه ها نیامده اند» اخبار منتشرشده در سایت های خبری دانشجویی چون امیرکبیر و آمار دانشجویان دستگیرشده، زندانی، ستاره دار و... در دیگر نشریات داخلی چندان خوشایند نیست.
براساس اخبار منتشرشده در خبرنامه امیرکبیر و دیگر نشریات، دست کم 561 دانشجو در سال گذشته از 16آذر 1386تا 16آذر 1387 به کمیته های انضباطی و دادگاه ها احضار شده یا با تعلیق از تحصیل، محرومیت، اخراج، بازداشت و در نهایت زندان مواجه شده اند. همچنین براساس مجموعه اخبار منتشرشده در این خبرنامه دانشجویی، دانشجویان آزادشده دانشگاه های ایران برای آزادی خود هشت میلیارد و 440میلیون تومان وثیقه سپرده اند.
بر این اساس هر روز نفر از دانشجویان و در هر دو روز سه دانشجو طی 365روز تحت هجوم قرار گرفته اند. از 16آذر 1386تا 16آذر 1387 ، ²¹² نفر از دانشجویان سراسر کشور به کمیته های انضباطی و دادگاه های انقلاب و... احضار شده اند. علاوه بر این 15دانشجو جزء دانشجویان ستاره دار قرار گرفته اند و تعداد دانشجویان تعلیقی و محروم از انواع امکانات دانشجویی، از سوی حراست دانشگاه ها 107است.
تعداد اخراجی ها از دانشگاه های کشور 20نفر است. ±±±نفر از دانشجویان بازداشت شده اند، 82نفر با وثیقه هشت میلیارد و 440میلیون تومان آزاد و 16 نفر نیز زندانی شده اند. بررسی این اخبار نشان می دهد در همین مدت تعداد نشریه های دانشجویی توقیف شده 18عدد و اغلب به دلیل اقدام علیه امنیت ملی بوده است. تجمع های دانشجویی از 16آذر 1386تا 16آذر 1387 ، 89فقره بوده است که اگر تعداد سه ماه تابستان را از تعداد یک سال تحصیلی کسر کنیم، باید گفت دانشجویان تقریباً هر سه روز یک بار دست به تجمع صنفی و سیاسی زده اند.
شکوفه آذر
روزنامه سرمایه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر