سرخط خبرهای پیک ایران

۱۳۸۸/۷/۴

رباعیات هسته ای

افشای مکان دومین تاسیسات غنی سازی اورانیو در مملکت بقیت الله، داغترین بحث روز جهان است و بار دیگر، همانند هزاران بارِ پیش از این حکومت اسلامی را در راس خبرهای جهان نشانده است. اما بدلِ همۀ ایرانیان ماند، که یکبار خبر اولِ جهان شدتمان از زاویه افتخار و اقتدار ملی باشد. ما بدون شک بنا بگفتۀ رئیس جمهور محبوب، مطلوب، مبسوط و «معقول»ِ 24 میلیونی مان در جهان «اولیم». در تعداد اعدام ها، در کلاهگذاری بر سر رای دهندگان، در شکنجه و تجاوز، در تورم و گرانی، در لاف و گزاف و دهن کجی به افکار عمومی جهان و در بسیار موارد دیگر گوی سبقت را از همه ربوده بر سکوی قهرمانیِ جهان ایستاده ایم.

اما انرژیِ هسته ای. بحث بر سر این نیست که ایران و ایرانیان حق بهره وری از این دستاورد دانش جهان نداشته باشد. بی شک این حق ما است و تمامیِ مردم جهان نیز بر این حق پای فشرده و خواهان آنند. اما دودوزه بازی ها، عدم شفافیت، ناراستیِ این حکومت سفاک جهان را به شک انداخته و ریز و درشت جهان بسوء ظن وادشته است. جهان بدرستی بر این اعتقاد است که شمشیر را نباید در کفِ زنگیِ مست گذاشت!

جهان حق دارد به حکومت اسلامی بدیدۀ تردید بنگرد. چرا که این رژیم در طی این سی ساله ثابت کرده است که حتا یک سانت رودۀ راست در شکم ندارد و وقیحانه به انکار همه چیز می نشیند.

رباعیات هسته ای نیز در همین راستا سروده شده است و تو خود حدیثِ مفصل بخوان ازین مجمل



جمهوریِ ما بمبِ اتم می‌سازد

منعش نکنی به شهرِ قم می‌سازد

هان ! کلاهکِ هسته‌ای قمبل‌عظیم*

با عربده و الم تلم می‌سازد


گویند اورانیم غنی ساخته‌ای

بس باد به عمامه درانداخته‌ای

زین یاوه که یک‌ریز بهم‌بافته‌ای

حیوانِ خدا‌ ! قافیه را باخته‌ای


«اورانِ غنی گشته» به قبرِ پدرت

آشوبِ جهان نگر از این یک هنرت

ما را که «فقیر کرده ای » هرزآیین

بمبِ اتمی بکوب بر فرقِ سرت


آخوند و اتم !؟ قلقلک و خنده‌ی ما

پاکوبی ما ! بختِ برازنده‌ی ما

بی‌نانِ شبی به سفره ! لیک اسراییل

«ویران سازد» موشکِ «سازنده‌ی ما»!


ملا و سلاحِ اتمی ! واویلا !

آروغ ِ شتر، عطرِ قمی واویلا !

زین «گربه» کز ایلغارتان رفت بباد

نه سر نه شکم ماند و دمی واویلا !


اکبر اکبر چو پسته صادر کردی

خرما خوردی و هسته صادر کردی

عمامه نگر کلاهکِ بمبِ اتم

رادارِ مدار بسته صادر کردی


بمبی که از آن زیر و زبر دنیا بود

تا بود در آستینِ آمریکا بود

در میهنِ ویرانه‌ی ما بی‌تردید

بمبِ اتمی، آمدنِ ملا بود


یاور استوار

هیچ نظری موجود نیست: