همين اول صبحی داشتم در حال رانندگی به يک برنامه‌ی صبحگاهی راديو سراسری استراليا هم گوش می‌دادم. يک چيزی پيش آمد گفتم جهت اطلاع حضرات جمهوری اسلامی بنويسم.
در دو روز گذشته مهم‌ترين خبر رسانه‌های استراليا درباره‌ی يک آقايی به نام دنيس فرگوسن است که بعد از 14 سال از زندان آزاد شده. خبر را می‌توانيد اينجا بخوانيد. جرم ايشان اين بوده که 14 سال پيش سه تا بچه را دزديده و برده توی يک متل در کوئينزلند و بهشان آزار جنسی رسانده و تجاوز کرده. حالا به ابتدای اسم ايشان يک صفت (Paedophile) هم اضافه کرده‌اند. بعد از آزاد شدن از زندان آمده بوده توی بريزبن زندگی کند اما هر جا رفته با اعتراض ساکنان محل روبرو شده و دست آخر رفته است سيدنی. باز توی سيدنی هم مردم محلی که فرگوسن در آنجا سکونت داشته معترض دولت ايالتی شده‌اند که اين بابا مورد اطمينان نيست و ما می‌ترسيم در کنار او زندگی کنيم. حالا فرگوسن تبديل شده به يک گرفتاری برای دولت فدرال چون نمی‌دانند با او بايد چه کار کرد. جالبش هم اين است که ديروز او را ديده‌اند که داشته توی خيابان‌های سيدنی برای جمع آوری اعانه برای بچه‌های ديابتی اسباب بازی می‌فروخته. رسانه‌ها افتاده‌اند به جان انجمن ديابت استراليا و پليس ايالت نيوساوث ولز که اين بابا با چنين سابقه‌ای را فرستاده‌ايد اسباب بازی بفروشد؟
امروز در يک برنامه‌ی صبحگاهی راديو درباره‌ی او با مردم و کارشناسان حرف می‌زدند. هر شنونده‌ای هم يک نظری می‌داد. تا رسيد به يک نفر که اصلن نظری که داد باعث خنده‌‌ی مجری و کارشناسان شد. گفت اين بابا را که هر جا بفرستند همين داستان درست می‌شود که مردم از همسايگی با او شکايت می‌کنند. کسی هم که به او کاری نمی‌دهد بنابراين زندگی‌اش هم نمی‌گذرد. راه درستش اين است که او را به دولت جمهوری اسلامی ايران معرفی کنيم که به او کار بدهد چون دولت ايران اينروزها از اين مشاغل زياد دارد.
متن ایمیل یک خوانندۀ سیخونک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر