سرخط خبرهای پیک ایران

۱۳۸۸/۷/۶

گاهشمار صد روز اعتراض انتخاباتی در ایران

Balatarin

3 مهر 1388

پارسا پیلتن. بی بی سی فارسی - حوادثی که بعد از اعلام نتایج دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران رخ داد، فصل تازه ای در تاریخ این کشور گشود.

در حالی که وزارت کشور محمود احمدی نژاد را برنده اعلام کرد، سه رقیب وی این نتیجه را زیر سوال بردند. محسن رضایی در همان هفته دوم بخاطر "شرایط حساس کشور" از پیگیری شکایتش منصرف شد، ولی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، با وجود تندترین تهدیدها و بازداشت گسترده مشاوران و یاران، پیشاپیش خیل هواداران، ثابت قدم ایستادند و "جنبش سبز" را همراه با محمد خاتمی، رییس جمهوری پیشین، هدایت کردند.

به مرور آقای موسوی هدایت بلند مدت جنبش را برعهده گرفت و آقای کروبی، هدایت کوتاه مدت و روزمره. اولی راهبرد جنبش "راه سبز امید" را برای ادامه اعتراضها تبیین کرد و دومی با نامه نگاری به مقامات کشور و طرح موضوع تجاوز جنسی به بازداشت شدگان، برای احقاق حقوق معترضان گام برداشت.

مایه پشتگرمی آقایان موسوی و کروبی، هوادارانی بودند که در کنار رنگ سبز، یک شعار رسا و بی هیاهو را برای مبارزه خود برگزیده بودند: "رای من کجاست؟" آنها با این شعار موفق شدند بزرگترین اعتراض ایرانیان سراسر جهان علیه جمهوری اسلامی طی ۳۰ سال اخیر را سازماندهی کرده و غیرایرانی های زیادی را نیز جذب آرمان خود کنند.

در مقابل، حامیان آقای احمدی نژاد می گفتند انتخابات بدون ذره ای تقلب، اما "شاید قدری تخلف"، برگزار شده و معترضان اگر مدرکی درباره تقلب دارند، نشان دهند. همچنین با القابی مانند "فریب خورده" یا "ضد انقلاب" کوشیدند معترضان را به تلاش به براندازی نرم یا انقلاب مخملی متهم کنند، هرچند خود نیز متقابلا به راه اندازی کودتای نرم متهم شدند.

در این صد روز، به روایت حکومت بیش از ۳۰ نفر و به روایت معترضان بیش از ۷۰ نفر، عمدتا در جریان تظاهرات هفته های نخست، کشته شدند.

اما در کنار این تلفات و اخبار برگزاری پنج جلسه دادگاه بازداشت شدگان و بسته شدن یک بازداشتگاه "غیراستاندارد" و تشکیل دولت دهم، صدها اتفاق ریز دیگر رخ داده که اغلب لابه لای اخبار درشت گم شده اند و هر چند شاید در حال حاضر چندان مهم جلوه نکنند، اما ممکن است بعدا در قاب کلی حوادث این روزها، تاریخ ساز شوند.

گاهشمار زیر، غالبا بر اساس اخبار بی بی سی، می کوشد روایتی کامل از تاریخ یکصد روز نخست اعتراضها بیان کند: کل گزارش را از سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر بخوانید :

ادامه مطلب

هیچ نظری موجود نیست: