وبلاگ دفترچه یادداشت من
و سرانجام یک زن راهی کابینه سیاه شد تا از این پس در جلسات آقایان کمتر جوک ناجور بگویند.
کسی که خواسته بود مراکز درمانی زنان و مردان از هم جدا شود تا بر ضخامت دیوار بزرگ بین مردان و زنان در ایران کمی افزوده شود.
زنی که از زن بودن خویش شرم دارد و بهترین جا برای زن را نشستن در پستوی خانه و آماده ساختن خود برای شوهر و آقایش میداند.
زنی که زن را نه یک انسان بلکه یک کالا برای استفاده صاحبش که مردش است میداند.
شاید باید خوشحال بود از اینکه این تابو شکست و زنان در ایران نیز هم کابین مردان شدند در سیاست. بد نیست در هر مصیبتی که بر ما میرود مثبت بنگریم و شاد باشیم از آنکه بدتر از آن بر ما نرفته. چرا که تنها راه ما امید است و خوش بینی.
زنان ایران در این سالها مردانه تر از مردان جنگیدند و فریاد آزادی سر دادند. زجر کشیدند، شکنجه شدند، تحقیر شدند و سر خم نکردند. فردای آزادی ایران بیش از همه مدیون مبارزات این سالهای زنان ایران است.
به امید روزی که یک زن ایرانی به بالاترین مقام اجرایی کشور برسد اما نه در یک دولت غیر قانونی بر آمده از کودتا که در دولتی بر آمده از آرای واقعی مردم.
ایران پرس نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر