این مراسم در دفاع از پیکار آزادیخواهانه و دلاورانه مردم ایران و با یاد جانباختهگان سالهای اخیر این مبارزات در تاریخ ۲۸ ماه اوت ۲۰۰٩ در شهر استکهلم برگزار شد.
در این مراسم مریم هوله، عباس سماکار، سهراب مختاری، یاور استوار و علی کامرانی به شعرخوانی پرداختند و بهرام رحمانی که از سوی هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در تبعید، سازمان دهنده و برگزارکننده این مراسم بود، سخن گفت و شاهین نجفی، خواننده رپ معترض، با ترانه های پرشور و تندآهنگ خود در این مراسم، شور جوانی و اعتراض نسل هموندش را به زیباترین شکل ارائه کرد.
گوینده و مجری برنامه این مراسم صوفی کریمی بود که با بیان گرم و خوانشهای کوتاه متنها، فضای لازم را برای اجرای برنامه میهمانان ایجاد میکرد و آنان را به روی صحنه فرامیخواند.
این مراسم در امتداد حرکت همواره کانون نویسندگان ایران در تبعید و در راستای دفاع از آزادی اندیشه و بیان، به مثابه صدائی بود که میکوشید ندای مبارزات جاری مردم ایران را به گوش مردم جهان برساند.
جدا از سخن آغازین بهرام رحمانی که در به تحلیل شرایط کنونی در مبارزات مردم ایران و چشماندازها و نتایج آن اختصاص داشت، تم غالب و زبان گویای مراسم، با بازخوانی شعر و ترانه، بیان رساترین حس همدلی و همبستگی مبارزاتی شاعران و خواننده شرکت کننده با پیکار دلاورانه مردم ایران بود.
شعرهای مریم هوله، با فضای تراژیک و لحن و طنین سنگین و اعتراضی خود زبان زنان و درد و پیچیدهگیهای تراژیک زندگی آنان را ارائه میکرد. طنز یاور استوار در شعر، گزندگی زبان تند اعتراض کنون بود و شعر علی کامرانی، همراه با ترانهخوانی او، و شعر محمد مختاری که از زبان سهراب مختاری خوانده و بیان میشد، فضای مبارزاتی موجود را به رنگها و فضاسازیهای گوناگون بازسازی میکرد و شعر عباس سماکار نیز با تصویرسازیهای رنگین و مهتابی اش و با ساختی از پیکارگری پوشیده و عمیق آن زبان شب همبستگی با مبارزات مردم را میساخت.
بخش پایانی برنامه این مراسم با ترانه های رپ معترض، با صدای گیرا و ریتم تند شعرهای دلنشین و شور جوانی شاهین نجفی توام بود که شرکت کنندگان سن و سال دار مراسم را نیز به هیجان واداشته بود و همگی به شدت برای او ابراز احساسات میکردند.
برگزاری چنین شب هائی از این پس نیز همچنان در دستور کار کانون نویسندگان ایرن در تبعید باقی ست و کانون میکوشد جدا از مبارزات دیگرش در راستای دفاع از آزادی اندیشه و بیان، از این طریق نیز بر شور مبارزاتی جاری بیافزاید و امید و پشتیبانی و همدلی با مردم ایران را که سالهای دراز است در سلطه نابکارانه رژیم جمهوری اسلامی دست از پیکار برای آزادی و رهائی و برابری نمیکشند، تداوم بخشد.
کانون نویسندگان ایران در تبعید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر