برنامه خبری بیست و سی، دوشنبه شب فیلمی از"اعترافات" عبدالله مومنی، سخنگوی سازمان ادوار تحکیم را پخش کرد. مومنی گفته‌های خود را از روی نوشته قرائت می‌کرد. آیا در همزمانی این فیلم و اعتراض‌های دانشجویی پیامی نهفته است؟
دویچه‌وله: به‌نظرمی‌رسد که هدف از پخش "اعترافات" آقای مومنی، تحقیر جنبش دانشجویی و هشدار به دانشجویان فعال باشد. شما همزمانی این فیلم با تظاهرات در دانشگاه تهران را چگونه تعبیر می‌کنید؟
مهدی عربشاهی: به نظر من رویکرد مسئولان امنیتی و کسانی که پرونده بازداشت‌شدگان پس از انتخابات را در دست دارند، کودکانه است. سعی آنها این است که حرکت‌های اعتراضی مردم را به این ترتیب تلافی کنند. به تلافی حضور مردم درروز قدس در خیابان‌ها، فیلم اعترافات آقایان حجاریان و عطریانفر و شریعتی را پخش کردند.
دیشب هم پس از اعتراض پرشور دانشجویان دانشگاه تهران، بدون هیچ مقدمه و خبر قبلی، فیلم به اصطلاح اعترافات آقای مومنی را پخش کردند. آنها می‌کوشند روحیه مردم یا فعالان دانشجویی را در هم بشکنند، اما باید توجه داشته باشند که فضای کشور عوض شده و این روش‌ها دیگرپاسخگو نیستند.
آقای مومنی نماد جنبش دانشجویی به شمار می‌رود. آیا کافی است که گفته شود این اعترافات نمایشی‌اند و همه این را می‌دانند، یا لازم است برای ترمیم آثار تخریبی این فیلم‌ها کاری شود؟
Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: مهدی عربشاهی حاکمیت به‌خوبی می‌داند که پخش این اعترافات روی آن بخش از بدنه‌ی جامعه که با جنبش سبز همراه است، اثری ندارد. مردم در سال‌های اخیر از این چیزها زیاد دیده‌اند. دولت باید بدنه‌ی حامی خود را برای بدنام کردن این افراد قانع کند.
در مورد آقای مومنی، ما به ایشان افتخار می‌کنیم و باور داریم که امثال آقای مومنی در دانشگاه‌های ما تکثیر شده‌اند و به هزاران مورد رسیده‌اند. تردیدی نیست که برای حاکمیت، مهار این انرژی سخت خواهد بود.
آیا این گروه تکثیرشده، شرایط همیشگی را برای فعالیت دانشجویی دارند؟
نه. دانشگاه در حال حاضر یک ساخت دوگانه دارد. بخشی از فعالان شناخته‌شده و قدیمی، زیرضرب امنیتی هستند، احضار شده‌اند، ستاره‌دارند یا احکام انصباطی گرفته و اجازه ورود به خوابگاه و دانشگاه را ندارند. این افراد شاید امسال نتوانند حضور فعالی داشته باشند. اما دیگر نیازی به حضور آنها نیست و بدنه دانشگاه است که فعال شده است.
حکومت با دانشجویان عادی طرف خواهد بود. ما این را دیروز و امروز هم دیدیم که در دانشگاه تهران و شریف، ورودی‌های سال اول و سال دومی‌ها جمعیت معترض را تشکیل داده‌اند.
به‌هرحال فعالان دانشجویی تجربیاتی دارند و شاید همان سال اولی‌ها نیز نگاه‌شان به قدیمی‌ترها باشد. شما چه شاخص‌هایی برای فعالیت در شرایط جدید در دانشگاه در نظر گرفته‌اید؟ آیا مثلا منتظر مناسبت‌هایی مانند ۱۶ آذر هستید؟
ما نیاز به مقداری زمان داریم تا فضای جدید را بشناسیم. این فضا تاکنون تجربه نشده و تازه هفته اول سال تحصیلی جدید است. البته ما ظرف دو روز، دو اعتراض جدی و خودجوش در دو دانشگاه بزرگ کشور را شاهد بودیم. این نشانه‌های فضای جدیدی است که باید بررسی و آنالیز شوند. بدون این نمی‌توانیم در مورد کارهایی که باید انجام شوند، صحبت کنیم.
به این قرار، جنبش دانشجویی خارج از حرکتی که اینک در بطن جامعه در جریان است، خارج از شعارها و مطالبات مردم پس از انتخابات، شکل ویژه و مستقلی برای فعالیت خود در نظر ندارد؟
فعلا جنبش‌های اجتماعی مطرح مانند جنبش دانشجویی، زنان، اقوام، کارگران و معلمان، همه با جنبش سبز همراه شده‌اند و اهداف خرد خود را با این جنبش سبز همسو می‌بینند و با گذشت زمان است که هر یک می‌توانند نقش خود را در این فضای جدید پیدا کنند.
مصاحبه‌گر: مهیندخت مصباح
تحریریه: بابک بهمنش
ادوار نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر