"روز قدس"، بازی دوسر باخت حکومت

منصور امان

به مُوازات نزدیک شُدن هنگام راهپیمایی "روز قُدس"، باند نظامی – امنیتی بر حجم ترفندهای تبلیغاتی و جنگ روانی خود علیه مُعترضان و مُخالفان به منظور به وحشت افکندن آنها و قُدرتمند نشان دادن خویش می افزاید. در همین راستا، گله ی رم کرده ای از پایوران این باند از فاصله ای مُطمین لاف زنان از تریبونها سرک می کشد تا چنگ و دندان نشان دهد.

پس از رجز خوانی آیت الله خامنه ای در نماز جُمعه، اینک نوبت به گُماشته های سوگُلی یا دست چندُم او رسیده است که هر آنچه در کیسه ی "نظام" از دُشمنی، کینه توزی و هرزه گویی نسبت به مردُم انبان شُده را تخلیه کُنند. یکی (حُجت الاسلام احمد خاتمی) آنها را به شمشیر آخته حواله می دهد، دیگری (حُسین شریعتمداری) "مُزدوران اسراییل" و "دیوانه قاتل" را در خیابان و پیاده رو می بیند و کسی دیگر (پاسدار شریف) عرق ریزان چُماق "تدابیر انتظامی و امنیتی" تکان می دهد.

به همین گونه، کُلیه رسانه های چاپی، الکترونیکی، شنیداری و دیداری جمهوری اسلامی نیز به طور یکسان به ستادهای بُحران تبدیل شُده و بدون وقفه به نشر و پخش خطابه و بیانیه های جنگی مشغول شُده اند.

جالب این جاست که این بسیج سراسیمه برای به دست گرفتن حرکتی صورت می گیرد که از سوی حُکومت با همه امکاناتی که در اختیار دارد ترتیب داده شُده و رقیب آن مردُمی هستند که ساز و برگ شان فقط حُضور اعتراض آمیز است. از همین زاویه نیز مراسم مزبور حتی پیش از آنکه برگُزار شود، با به نمایش گُذاشتن صف بندی جامعه در برابر حُکومت و مجبور کردن "نظام" به اعتراف به بی ثباتی، به یک بازی دو سر باخت برای حُکومت تبدیل شُده است.

باند ولایت را با همه گیج سری اش نمی توان مُتهم کرد که نسبت به منافع خود نیز مُتوهم است. حال اگر با این وجود حاضر است به بهای خسارت گزاف داخلی و همچنین بین المللی، تلاش کُند گریبان خود را از چنگ "روز قُدس" بیرون بکشد، دلیل دیگری جُز خالی بودن دست آن پس از روی میز گُذاشتن بی نتیجه کارتهای دستگیرهای انبوه، تجاوز و شکنجه و کُشتار نمی تواند داشته باشد.
ایران پرس نیوز