امیر جواهری لنگرودی
شما نیزبرای ثبت درتاریخ مبارزات مردم ایران
امير جواهری لنگرودی
شما نیزبرای ثبت درتاریخ مبارزات مردم ایران
لیست شعارهای درون کشوررا تکمیل کنید
لیست شماره۳
چهار شنبه ۱ مهر ۱۳۸۸
امير جواهری لنگرودی
یادداشت سوم:
فردا اول مهر۱۳۸۸،گشایش هزاران مدرسه وصدها دانشگاه درسراسرکشوررا به فال نیک می گیریم. باشد که ورود میلیون ها دانش آموزوهزاران هزارآموزگاروچند میلیون دانشجو درکناراساتید متعهد،جامعه متحول ایران رابا همه مبارزات آزادیخواهانه مردمان سراسرایران به جلوهمراه گرداند. سری سوم شعارها راانتشارمی دهم . همانگونه که پیشتر آوردم :
این شعارهاراازمیان گزارشات منتشره درفیس بوک ها،یوتوپ ها،ایمیل ها ومطالب تویتردرون کشورفراهم آوردم .
درصورت امکان تکمیلش کیند تابرای این مرحله ازتاریخ مبارزات مردم ایران درس آموزباشد
می توان وباید ازمبارزان داخل کشوردربرابر رودررویی با آتش گلوله وتوپ وتانک تمامیت ارتجاع جمهوری اسلامی وایستادگی ها ومقاومت میلیون ها تن از دختران- پسران – زنان و مردان وهمراه شده گان یک پیکارتوده ای درسراسرایران آموخت !
سه شنبه ۳۱شهریور ۱۳۸۸برابر۲۲سپتامبر۲۰۰۹
با احترام
امیرجواهری لنگرودی
ادامۀ نوشته:
شما نیزبرای ثبت درتاریخ مبارزات مردم ایران
لیست شعارهای درون کشوررا تکمیل کنید
مجید نفیسی «حق خاموشی» بر این اصل بنیادی عدالت استوار است كه شخص متهم تا هنگامی كه پس از محاكمه «به دور از هر گونه، شك منطقی» جرم او ثابت نشده، باید بی گناه شمرده شود. وجود این اصل باعث می گردد كه دادستان در جستجوی شواهد عینی بر آید تا این كه بتواند میان جرم و متهم رابطه ای پیدا كرده و موفق به ارائه یك ادعا نامه ی استوار گردد. بدین ترتیب حق خاموشی تضمین می كند كه وظیفه اثبات جرم كاملا بر دوش دادستان افتاده و مانع آن می شود كه او با مكر یا ارعاب و شكنجه متهم را به اعتراف وا دارد یا زمینه را به نحوی بچیند كه متهم گیج شده و با حرفهای متناقض ناخواسته خود را در معرض اتهام قرار دهد. ادامه نوشته:
متهم و حق خاموشی
پارسا نیک‌جو
فردا اول مهر۱۳۸۸،گشایش هزاران مدرسه وصدها دانشگاه درسراسرکشوررا به فال نیک می گیریم. باشد که ورود میلیون ها دانش آموزوهزاران هزارآموزگاروچند میلیون دانشجو درکناراساتید متعهد،جامعه متحول ایران رابا همه مبارزات آزادیخواهانه مردمان سراسرایران به جلوهمراه گرداند. سری سوم شعارها راانتشارمی دهم . همانگونه که پیشتر آوردم :
این شعارهاراازمیان گزارشات منتشره درفیس بوک ها،یوتوپ ها،ایمیل ها ومطالب تویتردرون کشورفراهم آوردم .
درصورت امکان تکمیلش کیند تابرای این مرحله ازتاریخ مبارزات مردم ایران درس آموزباشد
می توان وباید ازمبارزان داخل کشوردربرابر رودررویی با آتش گلوله وتوپ وتانک تمامیت ارتجاع جمهوری اسلامی وایستادگی ها ومقاومت میلیون ها تن از دختران- پسران – زنان و مردان وهمراه شده گان یک پیکارتوده ای درسراسرایران آموخت !
سه شنبه ۳۱شهریور ۱۳۸۸برابر۲۲سپتامبر۲۰۰۹
با احترام
امیرجواهری لنگرودی
ادامۀ نوشته:
شما نیزبرای ثبت درتاریخ مبارزات مردم ایران
لیست شعارهای درون کشوررا تکمیل کنید
 |
متهم و حق خاموشی
پارسا نیک‌جو
کارگران در صحنه اند، غایب بزرگ طبقه ی کارگر است
جنبش سیاسی مردم در دو ماهه ی اخیر، با خلق و فعال کردن سپهر سیاست و بسط و تعمیق روزافزون خواسته های سیاسی، زمینه ساز شکل گیری چشم انداز های متنوعی شده است. از این رو هر گرایشی می کوشد تا با طرح افکنی های سیاسی- طبقاتی خود، سمت و سوی جنبش سیاسی مردم را متعین کند. در نتیجه از این پس، بیش از گذشته ما شاهد رویارویی و صف بندی گرایش های سیاسی- طبقاتی موجود در جنبش سیاسی مردم خواهیم بود.
ادامه >> کارگران در صحنه اند، غایب بزرگ طبقه ی کارگر استهمه نگاهها به سمت دانشگاه است!
بیانیه تحلیلی نشریه دانشجویی بذر به مناسبت شروع سال تحصیلی 1388
من همدست توده ام
تا آن دم که توطئه می کند گسستن زنجیر را
احمد شاملو
اولین سال تحصیلی پس از خیزش بزرگ مردم در راه است. با قلبی آکنده از درد اما لبریز از خشم و نفرت، با کوله باری از تجاربی که در نبردهای خیابانی بدست آورده ایم، با روحیه ای سر شار از امید و خوش بینی قدم به دانشگاه می گذاریم.
اما جای خالی یارانی چون کیانوش آسا، اشکان سهرابی، یعقوب بروایه، مصطفی غنیان، مبینا احترامی، تینا سودی، امیرجوادی فر، ناصر امیرنژاد و .... را چگونه تاب بیاوریم؟ جای خالی یارانی چون سهراب اعرابی که می توانستند جز سال اولی ها باشند را چگونه تاب بیاوریم؟ با تن زخمی یاران مان در شکنجه گاهها چه کنیم؟ با اسارت و اخراجهای گروهی آنها و سخت گیری نسبت به استادان دگراندیش چه کنیم؟ طاقت دیدن عکس ندا آقا سلطان را بر روی صندلی خالی اش نداریم. آخر کلاس جایگاه بچه های سرزنده و شاداب کوی دانشگاه بود، اما، حالا بوی خون و باروت کلاس و صحن دانشگاههای سراسر کشور را فراگرفته است. ادامه:
همه نگاهها به سمت دانشگاه است!
تا آن دم که توطئه می کند گسستن زنجیر را
احمد شاملو
اولین سال تحصیلی پس از خیزش بزرگ مردم در راه است. با قلبی آکنده از درد اما لبریز از خشم و نفرت، با کوله باری از تجاربی که در نبردهای خیابانی بدست آورده ایم، با روحیه ای سر شار از امید و خوش بینی قدم به دانشگاه می گذاریم.
اما جای خالی یارانی چون کیانوش آسا، اشکان سهرابی، یعقوب بروایه، مصطفی غنیان، مبینا احترامی، تینا سودی، امیرجوادی فر، ناصر امیرنژاد و .... را چگونه تاب بیاوریم؟ جای خالی یارانی چون سهراب اعرابی که می توانستند جز سال اولی ها باشند را چگونه تاب بیاوریم؟ با تن زخمی یاران مان در شکنجه گاهها چه کنیم؟ با اسارت و اخراجهای گروهی آنها و سخت گیری نسبت به استادان دگراندیش چه کنیم؟ طاقت دیدن عکس ندا آقا سلطان را بر روی صندلی خالی اش نداریم. آخر کلاس جایگاه بچه های سرزنده و شاداب کوی دانشگاه بود، اما، حالا بوی خون و باروت کلاس و صحن دانشگاههای سراسر کشور را فراگرفته است. ادامه:
همه نگاهها به سمت دانشگاه است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر