نامه احمد توکلی به کروبی: به بليه منتظری گرفتار آمده ايد، فارس

ادر ارجمند جناب آقای مهدی کروبی

با سلام واحترام
طی دو ماه و اندی که از انتخابات می‏گذرد جنابعالی بيانيه‏ها و موضع‏گيری‏های متعددی داشته‏ايد که لحن وادبيات آن با سوابق شما ناسازگار است و بيشترين نفع آن را تاکنون دشمنان امام (رحمه الله عليه) و دشمنان ملت ايران برده‏اند. مطالبی که بعضا بی‏محابا مطرح می‏کنيد و چنانکه گفته‏ايد قصد ادامه دادن داريد، مرا بر آن داشت که به عنوان برادری که چندان بی‏انصافش نمی‏دانيد مواردی را تذکر دهم که "ان الذکری تنفع المومنين "
از فردای روز رای‏گيری، به جای آنکه از حق قانونی خويش در اعتراض به نتايج، استفاده کنيد و از مجاری قانونی و به روش قانونی، پيگير باشيد. بخشی از مردم را به خيابان‏ها کشانديد و شد آنچه نبايد می‏شد و چه جان‏ها و مال‏ها و آبروها که آسيب نديد. حالا مدت‏ها تلاش مدبرانه از جمله تعقيب و مجازات آسيب‏زنندگان (از هر دو طرف و در هر مقام و لباسی) بايد صورت گيرد تا شايد بخشی از آب رفته به جوی بازگردد.
تاسف‏بارتر آنکه در مقابله با اقدامات ناصواب که شايد برخی از آن‏ها را بايد جنايت ناميد، راه نادرستی برگزيده‏ايد (اينجانب نيز به عنوان يک مسلمان انقلابی و نماينده مردم در مجلس در حد ضرورت از طريق رسانه‏ها به اين قبيل اقدامات غير قابل تحمل اعتراض کردم و چندين برابر آن را به شفاف‏ترين وجه، از طريق مراجع مسوول و بدون کار تبليغاتی دنبال کرده‏ام) شما در اين صحنه در حال فرو رفتن به چاه ويلی هستيد که فقط لطف الهی و بازگشت به مبانی رفتاری گذشته‏تان می‏تواند شما را از آن نجات بخشد.
در سخنان و نوشته‏های خود تعابير تند و گزنده‏ای به کار می‏بريد که هر کدام تيری است که از چله کمان شما به سوی آبروی نظام ـ برخاسته از زحمات امام و متکی به رای مردم ـ رها می‏شود. لحظاتی با خدا و وجدان خود خلوت بفرماييد تا ببينيد آب به آسياب چه کسانی می‏ريزيد. من نه می‏خواهم و نه شايد بتوانم بر سر اين‏که گفته‏ايد به قصد قربت و برای دفاع از نظام و امام(ره) چنين می‏کنيد با شما محاجَه کنم. اما نتيجه رفتار و موضع‏گيری‏های شما در اين ايام، بهترين سلاح را برای حمله به جمهوری اسلامی به دست دشمنان داده است.
وااسفاء از اينکه مهدی کروبی انقلابی و منشا خدمات ارزنده، به سمتی برود که سرکرده گروهک منافقين که دستش تا مرفق به خون هزاران مرد و زن وکودک اين کشور آلوده است به تجليل از او بپردازد و حرفهای اين پير انقلابی را به عنوان بهترين سند اباطيل خويش ارايه کند و البته گفتن اين حرفها را به زعم پليد خويش، کفاره گناهان ديروز کروبی بشمارد! بايد خون گريه کرد و از غصه جان داد.
آقای کروبی!
فکر نمی‏کنيد شما با ادعای خط امام بر امام، ظلم روا داشته‏ايد؟ آيا امام(ره) نفرمود: "پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به مملکت آسيب نرسد ". بنده و شما در قبال مردم و رهبری مسووليم و يک وجه اين مسووليت نيز اعتراض موثر به کژتابی‏های درون حکومت است ولی اعلان ختم جمهوريت وظيفه ديگری است. با اين تصور که نظام در حال نابودی است، نمی‏توانيم به روش‏های نظام برکن، جمهوری اسلامی را از انحراف به راه صحيح برگردانيم.
جنابعالی در قضايای آقای منتظری به حق در صف اول موضع‌گيری عليه سياه‏نمايی‏های صورت گرفته عليه نظام اسلامی، پشت سر امام قرار داشتيد. اکنون چه شده است که به همان بليه گرفتار آمده ايد؟ و ناخواسته هيزم به تنور دشمنان زخم خورده امام و امت می‌افکنيد؟ به راستی حدس می‌زنيد که اگر امام امروز در قيد حيات بود، با شما چگونه برخورد می‌کرد؟
جناب آقای کروبی!
می‌دانيد که در اين نقد خيرخواهانه در صدد تنزيه تندروی‌های ناصواب مقابل يا ناديده گرفتن جرايم واقع شده نيستم ولی عرض می‌کنم نقش خويش را در اين حوادث با چشم خيرخواهانه بی‌طرف هم ببينيد اينجانب و بسياری از دلسوزان اسلام، مردم، انقلاب و ايران، اميدواريم شما در رويکرد امروزتان که بر خلاف مبانی و رويکرد ديروزتان است، تجديد نظر بفرماييد بدون آنکه در استيفای حقوق مردم لحظه‌ای سستی به خرج دهيد، مشروط بر آنکه روشی برگزينيد که اولاً به استيفای حق کمک کند و ثانياً دشمنان همين مردم، فرصت بهره‌گيری نيابند و نقشه‌هايشان در شکست وحدت ملی نقش برآب شود، نه آنکه خدای ناخواسته به مثل "يکی بر سر شاخه بن می‌بريد " مصداق يابد.

به اميد وحدت و پيروزی مردم ايران اسلامی
احمد توکلی

از سایت گویا