" از دلایل مشخص شکنجه یکی هم آن است که قربانی و دیگر مخالفان بالقوه دولت را چنان بترساند که دیگر درگیر فعالیت های سیاسی نشوند"
امروز شکنجه های قرون وسطائی و بیشرمانه زندانیان سیاسی در فضای جدیدی که توده های مبارز و قهرمان ایران با خیزش میلیونی خود در جامعه بوجود آورده اند، به یک موضوع حاد تبدیل گشته و در ابعاد توده ای مطرح شده است. از جمله زندان کهریزک که با فجایع ننگین خود در حق عزیزان مردم در واقع به مثابه یک نمونه، سمبل فجایع سی ساله این رژیم در سیاه چال هایش می باشد، چنان رسوائی بزرگی برای رژیم جمهوری اسلامی ببار آورد که به ناچار حکم به تعطیلی آن دادند. اما، مسلم است که این تنها کهریزک نبوده و نیست که در آنجا زندانیان سیاسی توسط عوامل جمهوری اسلامی مورد وحشیانه ترین شکنجه ها قرار داشته اند. کما این که امروز خبر شکنجه و به خصوص تجاوز به زندانیان سیاسی به عنوان یکی از شنیع ترین شکنجه ها از همه طرف و به خصوص از جانب نیروهائی که در دشمنی آنها با مردم هیچگونه تردیدی نمی توان داشت، مرتب پخش می شود.
این واقعیتی است که نه تعطیلی یک شکنجه گاه و نه حتی مجازات عاملین و آمرین جنایات یک محل نمی تواند باعث توقف شکنجه در ایران بشود، و تنها با نابودی رژیم جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات جنایتکارش می توان نقطه پایانی بر همه جنایات جمهوری اسلامی در زندان ها گذاشت. اما، نکته ای که در اینجا توجه به آن حائز اهمیت است، سوء استفاده جناح اصلاح طلب و سرسپردگان ریز و درشت این جناح و به طور کلی عوامل راست، از موضوع شکنجه زندانیان سیاسی به نفع پیشبرد سیاست های خودشان است.
اصلاح طلبان به مثابه یک بخش از رژیم ضد خلقی جمهوری اسلامی که دستانشان تا مرفق به خون آزادیخواهان ایران آغشته است و در طی سی سال حاکمیت این رژیم شریک و همدست جناح های دیگر در ارتکاب به فجیع ترین شکنجه ها در زندان ها بوده اند، امروز به طور فعال ظاهراً دست به "افشاگری" درمورد شکنجه در زندان های کنونی زده و به خصوص با حرارت سعی می کنند که شکنجه تجاوز را به مثابه یک امر وحشتناک، ظاهراً برای افشای جناح دیگر با جزئیات هر چه بیشتری تشریح نمایند. در این راه آنها حتی دست به "فداکاری" (!!) های بزرگی هم می زنند. مثلاً فرصت می یابند که از "مخفیگاه" با رسانه های امپریالیستی در خارج از کشور تماس گرفته و موضوع شکنجه و تجاوز در زندان ها را به گوش مردمی که پیش از شنیدن آن شکنجه ها هم وجودشان تماماً آکنده از خشم و نفرت از جمهوری اسلامی است، برسانند!! اما مثال دم خروس از زیر عبا پیدا است، با وضعیت اینها انطباق دارد. در شرایطی که مسأله اساسی اینان "جمهوری اسلامی نه یک کلام کمتر و نه یک کلام بیشتر" می باشد، واضح است که اینان با کوشش در حفظ رژیم دارو شکنجه جمهوری اسلامی، در حقیقت در جهت تداوم شکنجه و فجایع ننگین در درون زندان های این رژیم حرکت می کنند. بنابراین، نمی توان تردید داشت که اینها به خاطر دلسوزی و پایان دادن به شکنجه و تجاوز در زندان نیست که به اصطلاح دست به "افشاگری" در این مورد می زنند بلکه برعکس اینان رنج و عذاب توده های مبارز ایران را وسیله ای برای خودنمائی، جا باز کردن برای خود در میان مردم و بطور کلی برای پیشبرد اهداف ضدخلقی خود قرار داده اند. ادامه مطلب از سایت سیاهکل:
شکنجه در خدمت ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه !
(رفیق اشرف دهقانی)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر