متن کامل بیانیه به این شرح است:
به نام خداوند جان وخرد
بيانيه كانون صنفي معلمان ايران به مناسبت روز جهاني معلم
همكاران گرامي
همانگونه كه مي دانيد در سال 1994ميلادي، روز پنجم اكتبر، برابرسيزدهم مهرماه، از سوي سازمان يونسكو،"روز جهاني معلم"(World Teachers' Day) نامگذاري گرديد. هرچند اين روز، در نظام جمهوري اسلامي به عنوان روز جهاني گراميداشت مقام معلم، به رسميت شناخته شده است، اماسال هاست نه تنها ازسوي هيچ نهاد و ارگاني رسمي از جمله آموزش و پرورش، پاس داشته نمي شود متآسفانه حتي در تقويم رسمي كشور نيز به آن كمترين اشاره اي نگرديده ونمي گردد! روزي كه بي گمان در سرمشق و الگوي پديده ي نوين"جهاني شدن" معنا و مفهوم مي يابد، همان پديده اي كه نشان وخبراز جهاني همبسته و همپيوند مي دهد. جهاني كوچك كه در آن به سختي مي توان از دانشي بومي وحقيقتي محلي سخن گفت. دنيايي كه در آن انديشه و تفكر جهاني، همچون فن آوري فراگير آن؛ روز به روز در اجتماع وسياست و فرهنگ نيز پا به پيش مي گذارد و سخن از آموزه هاي بومي اين حيطه ها را دشوارتر مي سازد. گويا در چنين بستر و زمينه اي است كه وقتي از "روزجهاني معلم" سخن گفته مي شود، حساسيت و مقاومت هاي بسياري را برمي انگيزد، آنچنان كه حتي از كمترين اشاره اي به اين روز دريغ مي گردد.
روز جهاني معلم، اشاره اي است به معلم و آموزش و پرورش جهاني. معلم جهاني ، آموزشگري است با نگاه و انديشه اي فراگير، خردمند، آگاه وآشنا به حقوق خويش، كه دانش آموزش را نيز، به همين الگوتربيت مي كند. كسي كه از انديشه و نگرشي نقاد و جست وجوگر برخورداراست. حقوق بشر، حقوق شهروندي وديگر ارزش هاي زندگي نوين را مي شناسد وستايشگرآزادي انسان است. صلح طلب و آرامش جوست وبه آدمي با هر نژاد و رنگ وآييني احترام مي گذارد وعشق مي ورزد. انساني خردگرا كه به آساني زيربارانديشه هاي جزمي نرفته ، رام و پيروآنها نمي شود.
روز جهاني معلم، همچنين اشاره اي به آموزش و پرورش نوين است. نظامي كه سمت و سوي آن رو به دموكراسي است و در آن دامنه ي اختيارات معلم، گسترده وفراگير است. به ويژه درمقايسه با نظام آموزشي سنتي، معلم به مراتب از فضاي آزاد بيشتري برخوردار است. چنين نظامي، همچنين درتعيين هدف هاي خويش، علمي و مستقل عمل مي كند وخود را ابزاري در دست ايدئولوژي و سياست حاكم نمي بيند و نمي گذارد. پرورش ذهن وتربيت جان و روان دانش آموز را ، اسيرنگاه و نگرش تنگ بينانه جاهلانه نمي كند. نظام پرورشي نوين، اخلاق مدار و اخلاق گراست اما، نه اخلاقي بومي ومحلي ، بلكه اخلاقي جهاني. اخلاقي مبتني بر:" فرهنگ همبستگی و برابري اجتماعی و اقتصادی، فرهنگ عدم خشونت، فرهنگ بردباري و راستگویی، فرهنگ حقوق برابر برای جمیع انسان ها". بهرحال، اگرپيام روز جهاني معلم، نشاني است ازچنين آموزه و ارزش هايي، آيا مي توان پذيرفت جاي فعا ل فرهنگي آن، زندان باشد؟ آيا مي توان معلمي اينچنين را به شلاق محكوم نمود كه چرا به احقاق حق خويش و جامعه، برخواسته است؟ آياچنين نظامي، نبايد درمرتبه و جايگاه محوري سياستگذاري ها بنشيند؟
در پايان، كانون صنفي معلمان ايران، ضمن تبريك "روزجهاني معلم" به همه ي فرهنگيان جهان و تجديد عهد و پيمان خويش با همكاران فرهنگي ، بارديگر بر مطالبات و خواسته هاي زير تآكيد نموده و اجراي آن را از مسئولان و دست اندركاران مملكتي موكدا خواستار است:
1. آزادي بي قيد و شرط همكاران فرهنگي دربند: رسول بداقي، هاشم خواستار، فرزاد كمانگر، عبداله مومني، جعفرابراهيمي، محمد داوري و...
2. مختومه شدن تمامي پرونده هايي كه از سال 78 تاكنون در شعب مختلف دادگاه ها و دادسراها برعليه فعالان صنفي تشكيل شده و اعاده تمامي حقوق تضييع شده آنان.
3. رفع محدوديت از فعاليت همه ي نهادهاي مدني دانشجويان، حقوق زنان، كارگران، حقوقدان، روزنامه نگاران و...بويژه كانون ها ي صنفي معلمان سراسر كشور.
كانون صنفي معلمان ايران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر