 |
قاضی خوان ادواردو فوئنتس گفته است که چهل مدرک جدید درباره مرگ خارا را که توسط خانواده اش ارائه شده، مورد بررسی قرار خواهد داد.
ویکتور خارا در سال ۱۹۷۳ در روزهای اولیه حکومت نظامیان تحت رهبری ژنرال آگوستو پینوشه در استادیوم ملی سانتیاگو کشته شد.
ویکتور خارا برای بسیاری از مردم شیلی یک قهرمان به شمار می رود. او همچنین در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران، هوادار دارد.
جوان خارا، بیوه او گفته است که قتل همسرش به یک سمبل بین المللی در مبارزه با سوء استفاده از حقوق بشر تبدیل شده است.
او افزود که بازگشایی پرونده مرگ ویکتور خارا "راه را برای ادامه تحقیقات و کشف حقیقت باز می کند."
شکنجه و مرگ
ویکتور خارا در میان هزاران نفری قرار داست که به دنبال به قدرت رسیدن ژنرال پینوشه طی یک کودتای نظامی در بازده سپتامبر ۱۹۷۳، توسط نظامیان بازداشت و به استادیوم سانتیاگو منتقل شدند.
شاهدان عینی گفته اند که در استادیوم، سربازان دستان او را شکستند و سوزاندند و سپس به او گفتند تا گیتار خود را بنوازد. خارا شروع به خواندن یک آهنگ سوسیالیستی کرد. ظرف مدت کوتاهی او را با شلیک تیر کشتند. این استادیوم هم اکنون به نام او نامگذاری شده است.
خواننده ۳۸ ساله یکی از بنیان گذاران جنبش جدید ترانه در شیلی بود و یکی از حامیان سالوادور آلنده، رئیس جمهور شیلی به شمار می رفت که با کودتای نظامی سرنگون شد.
قاضی فوئنتس ماه پیش طی حکمی اعلام کرد که سرهنگ ماریو مانریکوئز، یک افسر بازنشسته ارتش شیلی ویکتور خارا را در سال ۱۹۷۳ کشته است اما او پرونده را مختومه اعلام کرد.
خانواده ویکتور خارا که معتقدند که ارتش از افرادی که احتمالا در قتل خارا دست داشته اند، مراقبت می کند و نمی گذارد که پای آنها به دادگاه کشیده شود از این حکم جدید استقبال کرده است.
سرهنگ مانریکوئز در آن زمان افسر مسئول استادیوم بود. او هم اکنون تحت بازداشت خانگی قرار دارد.
در یک گزارش رسمی که پس از بازگشت دموکراسی به شیلی منتشر شد، اعلام شد که ۳۱۹۷ نفر در دوران دیکتاتوری نظامی کشته و یا ناپدید شده اند.
**********************
در مورد ویکتور خارا به همراه آلبومی از ترانه هایش
بر گرفته از وبلاگ داغلار
ویکتور خارا گیتاریست ،شاعر ، آهنگساز و آواز خوان شیلیایی از چهره های مبارزه نهضت ̎ مردمی ̎ سالوادور آلنده _ رهبر و رئیس جمهوری شیلی – بود . پس از کودتای سازمان جاسوسی سیا در شیلی ( سپتامبر 1973 ) او را همراه پنج هزار تن از جوانان مبارز آن کشور در استادیوم بزرگ سانتیاگو زندانی کردند .رئیس زندان که سرودهای هیجان انگیز خارا را شنیده بود به او نزدیک شد و گفت که آیا حاضر است برای دوستان خود گیتار بزند و سرود بخواند ؟
پاسخ ویکتور خارا مثبت بود :
- البته که حاضرم . رئیس زندان به یکی از گروهبانان گفت : -گیتارش را بیاور . گروهبان رفت و تبری با خود آورد و هر دو دست ویکتور را با آن شکستند . آنگاه رئیس زندان به طعنه گفت : -خوب بخوان چرا معطلی ؟ ویکتور خارا در حالیکه دستان خونریزش را در آسمان حرکت می داد از همزنجیران خود خواست که با او همصدائی کنند و آنگاه آواز پنج هزار دهان به خواندن ̎ سرود وحدت ̎ که خارا تصنیف کرده بود در استادیوم سانتیاگو طنین افکند : مردمی یکدل و یکصدا هرگز شکست نخواهند خورد ...
هنوز سرود به پایان نرسیده بود که گروهبانان جسم نیمه جان ویکتور خارا را به گلوله بستند.
**********************
ترانه از ویکتور خارا :
نه برای خواندن است که می خوانم
و نه برای عرضه صدایم
نه !
من آن شعر را با آواز می خوانم
که گیتار پر احساس من می سراید .
چرا که این گیتار قلبی زمینی دارد .
و پرنده وار ، پرواز کنان در گذر است .
و چون آب مقدس
دلاوران و شهیدان را به مهر و مهربانی تعمید می دهد .
پس ترانه ی من آنچنان که ویولتّا می گفت هدفی یافته است .
آری گیتار من کارگر است
که از بهار می درخشد و عطر می پراکند .
گیتار من دولتمردان و جنایتکاران را به کار نمی آید
که آزمند زر و زورند .
گیتار من به کار زحمتکشان خلق می آید .
تا با سرودشان آینده شکوفا شود .
چرا که ترانه آن زمانی معنایی می یابد
که قلبش نیرومندانه در تپش باشد .
و انسانی آن ترانه را بسراید که
سرود خوانان شهادت را پذیرا شوند .
شعر من در مدح هیچ کس نیست
و نمی سرایم تا بیگانه ای بگرید
من برای بخش کوچک و دوردست سرزمینم می سرایم .
که هر چند باریکه ای بیش نیست
اما ژرفایش را پایانی نیست .
شعر من آغاز و پایان همه چیز است
شعری سرشار از شجاعت
شعری همیشه زنده و تازه و پویا
از سایت انتگراسیون ایرانیان ساکن آلمان
h.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر