ميدان زنان جنبش زنان در دادگاه فرمايشی پرونده سازی برای گسترش سرکوب خيزش مردمی درايران که با اعتراض به تقلب در نتايج انتخابات آغاز شد، ميليون ها ايرانی را با شعارمرگ بر ديکتاتوربه خيابانها آورد. جهانيان به چشم ديدند که بخش عظيمی از مردم ايران نظام تمام خواه اسلامی را نمی خواهند. حکومت اعتراضات مسالمت آميز را با سرکوب پاسخ داد و آشکارا نشان داد که به سبب ضعف و تزلزل درونی اش ازهرتغييری بيمناک است. اين ضعف و تزلزل حاصل شکست ايدئولوژيک، اجتماعی و فرهنگی حکومت اسلامی است که دعوای اصلاحات و شکاف روز افزون ميان جناح های قدرت بيانگرآن است. وحشت حکومت از برپائی انقلاب "مخملی" و" رنگی" بی معنا نيست. دلايل آن در بالا گرفتن نارضايتی ها و اعتراضات مدنی است که در دههء اخيرهر روزبرآن افزوده شده است. دراين سالها دانشجويان، کارگران، معلمان، مدافعان حقوق زنان و ديگر فعالان دربسترمبارزه بر ضد تبعيضات اجتماعي، قومي، مذهبی و جنسيتی تحت سانسور و سرکوب، با بهره گيری خلاقانه ازهر امکان و خاصه به مدد وسائل نوين ارتباط جمعي، سکوت را شکسته و فضا های اعتراضی بسياری را پديد آورده اند. چنانکه همه ناظران معتقدند زنان ايرانی در اين ميان نقشی بارز داشته ودارند. رژيم اسلامی هرگز نتوانست با ضرب و زورحجاب را به آنان بقبولاند. فردای اجباری شدن حجاب در ۸ ماه مارس ١۹۷۹ هزاران زن ايرانی به خيابان ها آمدند و فرياد زدند: آزادی نه غربی نه شرقی جهانيست. وقتی اعتراض آنان سرکوب شد از راه "بدحجابی" به اعتراض خود ادامه دادند و اين چنين هر روز و هرروزنشان دادند که الگوی تحميلی حکومت را نمی پذيرند. امروزدرصفوف تظاهرات چهره وآرايش زنان بسياری نشان ازهمين مقاومت دارد. درچند ساله اخيرجنبش فمينيستی ايران با نشر کتاب و نشريات گوناگون فمينيستي، تشکيل کمپين های مبارزه عليه سنگسارو " يک ميليون امضا برای لغو قوانين تبعيضات جنسيتی " شعار تغيير برای برابری را در فضا طنين انداز کرده است. در بيرون از مرزها، فمينيست های ايرانی ازتلاش برای شناسانيدن مبارزه زنان درايران بازنايستاده اند وبا بهره گيری ازآزادی بيان، مبارزه برعليه نظام اسلامی که آپارتايدی جنسيتی مستقر کرده را پيش برده اند. امروزجمهوری اسلامی برای سرکوب مبارزه مردم درايران ازهمان شيوه ها و وسائلی بهره می گيرد که در دهه شصت به کمک آن اعتراضات وسيع مخالفان را سرکوب کرد. ترور فيزيکی و روانی. در متن اين ترور حکومت همزمان با بازداشت و حبس و شکنجه مخالفان، با تبليغات دروغ و جاسوس و وابسته خواندن آنان به قدرت های خارجي، به توجيه سرکوب و پراکندن ترس و وحشت در ميان مردم می پردازد. نمايش اعترافات جعلی زندانيان هم جزبرای قانونی جلوه دادن سرکوب و ايجاد رعب و وحشت نيست. دردادگا ه های فرمايشی رژيم جنبش های مدنی هم به بهانه " انقلاب مخملی" بر صندلی اتهام نشسته اند. جنبش فمينيستی در ايران در ميان اين متهمان جائی شاخص دارد. درادعا نامه دادستان، در کنار اتهامات وارده بر شيرين عبادی به بهانه دفاع از حقوق زنان و ضمن حمله به جنبش های فمينيستي، نام سه تن از فعالان زن برده شده است: نوشين احمدی خراسانی ، پروين اردلان و شادی صدرکه بتازگی دستگير و پس از تحمل حبس با وثيقه آزاد شد. اينان کاری جز دفاع از حقوق حقه زنان مرتکب نشده اند. در ميان زندانيا ن کنونی که شمار دقيق آنان مشخص نيست فعالان جنبش زنان همچون روناک صفار زاده، کاوه مظفري، عاليه اقدام دوست، ژيلا بنی يعقوب و...حضور دارند. آنان در کنار ديگر زندانيان سياسی حبس و فشار را تحمل می کنند و خانواده ها يشان همچون نزديکان ديگر زندانيان سياسی و ناپديد شدگانی که خبری از آنها نيست در اندوه و نگرانی بسيار بسر می برند. افزون شدن نام ها بر سياهه کشته شدگان که اکنون شمار آنها طبق اطلاعات رسمی به ٦۹ نفرمی رسد براين نگرانی می افزايد. ما شبکه همبستگی بين الملی با مبارزات زنان ايران در اين نگرانی شريکيم و با اعتراض به جنايات جمهوری اسلامی در سرکوب مبارزه حق طلبانه مردم ايران خواهان آن هستيم که:
زندانيان سياسی بی قيد و شرط آزاد شوند
به دادگاه های فرمايشی و نمايش اعترافات جعلی و " توبه" پايان داده شود
حق آزادی بيان و عقيده و فعاليت سياسی و اجتماعی و فرهنگی به رسميت شناخته شود
به پرونده سازی برای فعالان جنبش زنان، دانشجويان، کارگران و ديگر جنبش های مدنی که برای مبارزه عليه تبعيضات جنسيتي، طبقاتي، قومي، اجتماعي، مذهبی و فرهنگی در ايران و احقاق حقوق بشر در تکاپويند خاتمه داده شود.
ما خواهان اعتراض همه گروه های مدافع حقوق بشر، فمينيست ها، فعالان سياسی و اجتماعی ضد تبعيض درسراسرجهان به اين پرونده سازی ها هستيم.
منبع: سایت روشنگری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر